26 Nisan 2010 Pazartesi

curehead'S

Size nostaljik gelen şarkıları uzun zaman sonra tekrardan dinlediğinizde oluşacak etkiyi hafife almamanız gerekir.özellikle aynı nostaljik şarkıyı media player’da repeate hiç almamanız gerekir.çünkü oluşacak duygu yoğunluğunu nereye aktaracağınız hiç belli olmuyor.yıllar evvel hiç de kıytırık olmayan hatta kendi paramla aldığım müzik setinin dibine kıvrılıp defalarca dinlediğim şarkıya denk geldim az önce.biliyoruz da konuşuyoruz.hiç hoş duygu bırakmadı bende.herkese olan etkisi farklı gelebilir ama bu denk gelen şarkıdan kaynaklanıyor sanırım.19 yaşını doğru mu yaşıyorum diye düşündüm resmen.”yaşıyoruz moruk” modundaysan gayet eğlenceli şeyler olduğu kesin.ama yine de aykırı olunca durup düşünüyor tabi insan.bu aykırılık ne menem bişey hakkaten.bugün yolda yürürken gençler laf attı “aykırı gençlik” diye.hangi arada anladınız,nerenizden algıladınız??çok ilginç ve acıklı.ya da bilmiyorum.neyse.17 yaşında bir kızın bloguna taktım birkaç gündür.ilginçtir ben 17 yaşında neler hissediyorsam kız aynı evreleri geçiriyor benle.sorguluyor kendini falan.telaşlanma hiç geçmicek bu duygu.ya da telaşlan tabi ln.akranlarının[akran mı?? – geçti anam:p] bunalımlarından farklı boyutta bir bunalım geçiriyorsan sıçtın demektir.hayatın boyunca o duyguyu yanında taşicaksındır.işin tuhafı bunun olgunluk örneği olması.hayatı zor tarafından yaşamak mı olgunluk oluyor yani??80 yaşına geldiğimde [ki 27sini geçirebilirim umarım] hem gençliğinde her boku yapmış olup hem de olgun olmak güzel bi duygu olmalı yine de.böyle düşüncede yine olsa yine yaparım amk moduna giriyorum.ironiklikten bıktım hakkaten sonunda.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder